Ο Ανδρέας Κάλβος (1792-1869) είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές. Η νεοκλασικιστική του παιδεία και η ρομαντική του ψυχοσύνθεση συμπλέκουν στην ποίηση του το δραματικό με το ειδυλλιακό, το παγανιστικό με το χριστιανικό, τα αρχαιοελληνικά
πρότυπα με την σύγχρονη επαναστατική επικαιρότητα, τον πουριτανισμό με
τον λανθάνοντα ερωτισμό, την αυστηρότητα, τη μελαγχολία, την
κλασικιστική φόρμα με το ρομαντικό
περιεχόμενο, σύζευξη που είναι ορατή ακόμη και στη γλώσσα (αρχαΐζουσα
με βάση δημοτική) και στη μετρική (αρχαϊκή στροφή και μέτρο που συχνά
δημιουργεί, σε δεύτερο επίπεδο, δεκαπεντασύλλαβους).....
Σύγχρονος του Σολωμού, γεννήθηκε το 1792 στη Ζάκυνθο
από μητέρα αρχοντοπούλα (την Ανδριανή Ρουκάνη) και από πατέρα μικροαστό
και τυχοδιώκτη (τον Τζανέτο η Ιωάννη Κάλβο, πρώην ανθυπολοχαγό του
βενετικού μισθοφορικού στρατού)........
Τα έργα του Κάλβου δέχτηκαν αρκετή κριτική από τις δύο επικρατούσες παρατάξεις διανοουμένων της ελληνικής πραγματικότητας. Οι Φαναριώτες από τη μία και οι Επτανήσιοι από την άλλη, αρνήθηκαν στις Ωδές του το δικαίωμα πολιτογράφησης στον χώρο της ελληνικής ποίησης. Ο Κάλβος γεννήθηκε μεν στη Ζάκυνθο
και γύρισε εκεί μετά τη συγγραφή των Ωδών του, αλλά δεν μπορεί να
χαρακτηριστεί ως Επτανήσιος ποιητής. Δεν ανήκει στη σχολή που παγιωνόταν
γύρω από τον Σολωμό και μάλιστα κανένας λόγιος των Επτανήσων
δεν τον θεώρησε ποτέ ως Ιόνιο ποιητή. Πολλοί άσκησαν κριτική στη γλώσσα
που χρησιμοποιούσε ο Κάλβος, αν και παραδέχονταν την ποίηση του. Το
ίδιο και οι Φαναριώτες. Σ’ αντίθεση με τους Έλληνες λόγιους, ο γαλλικός
τύπος παρουσιαζόταν ενθουσιασμένος από τα έργα του Κάλβου, τα οποία
κατάφεραν να πείσουν τους ξένους πολύ πιο εύκολα απ' ό,τι τους
συμπατριώτες του.
Όσο αφορά τη γλώσσα, ο Κάλβος δεν είχε το θάρρος να απορρίψει την καθαρεύουσα ή τη δημοτική.
Η γλωσσική πολλαπλότητα της εποχής του περιοριζόταν σε δύο στάσεις που
αντιπαρατάσσονταν στις ωδές του. Στη συμβίωση της δημοτικής με την
καθαρεύουσα γίνεται διασταύρωση μεταξύ της ζωντανής φωνής της ζωής και
του κόσμου των βιβλίων. Γενικότερα, στα έργα του, ο Κάλβος επιχειρούσε
να συνδυάσει δύο αντίθετες δυνάμεις, π.χ. το μυθικό στοιχείο και τα
σύγχρονα γεγονότα της εποχής του, τον Δία και τον Θεό, τον νεοκλασικισμό και τον ρομαντισμό....
Περισ.βλ. http://el.wikipedia.org/wiki