Ο Ανδρέας Λασκαράτος (1811-1901) ήταν αξιόλογος σατιρικός ποιητής και πεζογράφος από την Κεφαλλονιά. Αφορίστηκε από την Εκκλησία εξ αιτίας των σατιρικών βελών του κατά του επίσημου κλήρου.
Γεννήθηκε το 1811 στο Ληξούρι και συγκεκριμένα στο χωριό Ριτσάτα, σε μία περίοδο που τα Επτάνησα περνούσαν από τη γαλλική στην αγγλική
προστασία. Από τη φύση του ήταν πνεύμα ιδιαίτερα ανήσυχο, έξυπνος και
ετοιμόλογος. Υπήρξε έντονα σατιρικός και σταθερός στις απόψεις του,
παραδίδοντας έργα που έρχονται σε σύγκρουση με τις αντιλήψεις της εποχής
του. Το γεγονός ότι δε δίσταζε να εκφράζει ελεύθερα και ανεπηρέαστα τις
απόψεις του στηλιτεύοντας την υποκρισία, αποτέλεσε την κύρια αιτία για
τη φυλάκιση, τους διωγμούς και τους αφορισμούς που γνώρισε κυρίως από
την εκκλησία.
Έζησε ολόκληρη τη διαδικασία της ένωσης με την Ελλάδα, και μάλιστα αγωνίστηκε σκληρά ενάντια στα πιστεύω των ριζοσπαστών για άνευ όρων παράδοση των Ιονίων Νήσων στην Ελλάδα. Διέμεινε κατά τη διάρκεια των διωγμών του ανά περιόδους στην Κέρκυρα, τη Ζάκυνθο και το Λονδίνο, ενώ τα τελευταία χρόνια βρέθηκε στο Αργοστόλι.
Ως γόνος πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων, σπούδασε νομικά στο Παρίσι, όμως το επάγγελμα του νομικού το εξάσκησε μόνο όταν είχε οικονομική ανάγκη. Υπήρξε μαθητής του Ανδρέα Κάλβου, ενώ γνώρισε και τον Διονύσιο Σολωμό, κάτι που ασφαλώς επηρέασε τη μετέπειτα πορεία του. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, την ποίηση,
ενώ είναι πιο γνωστός ως λιβελογράφος. Ήταν παντρεμένος με την Πηνελόπη
Κοργιαλένειου, από γνωστή και εύπορη οικογένεια του νησιού, με την
οποία απέκτησε δύο γιους και εφτά κόρες.
Εξέδωσε αρκετές σατιρικές εφημερίδες όπως ο «Λύχνος», καυτηριάζοντας
αδιακρίτως την ανηθικότητα, την αδικία, την υποκρισία. Πολλές φορές
καταφέρθηκε εναντίον των πολιτικών και της ανικανότητάς τους, ενώ
πολέμησε σκληρά τις θρησκευτικές προλήψεις και δοξασίες, κυρίως δε την
αυθαιρεσία της θρησκευτικής αρχής. Στις 2 Μαρτίου 1856, ο μητροπολίτης
Κεφαλλονιάς Σπυρίδωνας Κοντομίχαλος, στην αγγλοκρατούμενη τότε
Κεφαλονιά, αφορίζει τον Ανδρέα Λασκαράτο λόγω του βιβλίου του «Τα
μυστήρια της Κεφαλονιάς» και φυσικά το βιβλίο. Ο αφορισμός είχε
προαποφασιστεί και συνταχτεί νωρίτερα (φέρει την ημερομηνία 16
Φεβρουαρίου 1856).
Ο Λασκαράτος καταφεύγει κυνηγημένος στη Ζάκυνθο, αλλά στις 16 Μαρτίου
1856 αφορίζεται και εκεί, από τον μητροπολίτη της, Νικόλαο Κοκκίνη.
ΠΗΓΗ. http://el.wikipedia.org/wiki